Digitale democratie van belang

door Joyce van Reijn

Afgelopen vergadering hebben we met elkaar voor het eerst digitaal vergaderd. Dat ging niet vanzelf. Na de nodige aarzeling en onduidelijkheid over een Spoedwet om digitaal vergaderen mogelijk te maken was er in aanvang besloten door een meerderheid van mijn raadscollega’s om toch fysiek te vergaderen waarbij wel werd afgesproken om te pairen (dat betekent dat als er een lid van de coalitie niet is er ook iemand van de oppositie niet meestemt en vice versa). Dat zou voor mij echter betekenen dat mijn stem niet mee zou tellen want ik zou niet aan deze vergadering deelnemen in deze tijd. Dat vond ik een belemmering voor mijn functioneren als raadslid, oncollegiaal en onnodig want er was deze Tijdelijke wet digitale beraadslaging en besluitvorming om digitaal te kunnen vergaderen. In een brief aan mijn raadscollega’s heb ik uitgelegd waarom ik niet naar de raadvergadering wil/kan komen. Mijn man behoort namelijk tot een kwetsbare doelgroep en mijn jongste dochter is niet helemaal gezond en hoewel kinderen minder risico lijken te lopen ben ik er in alle onduidelijkheid rondom het virus nog niet helemaal gerust op. Ik heb mijn raadscollega’s uitgelegd waarom ik niet kan deelnemen aan een fysieke vergadering en uit oogpunt van collegialiteit gevraagd om toch digitaal te vergaderen want dat is mogelijk gemaakt juist voor dit soort situaties. Een aantal collega’s bleef tegen maar gelukkig waren het CDA en D66 het daar in ieder geval mee eens (naast Groen Links, LPL en onze eigen fractie die al voor waren) zodat er een meerderheid voor digitaal vergaderen was. 

Zo zag ik dat je als individu in een groep toch iets in gang kan zetten. Het zal bij een aantal mensen ook wel nieuwigheid zijn geweest en wennen in een toch al bizarre periode waar we allen in zitten.

Er was nog een reden waarom ik het deze vergadering van belang vond om mijn stem te laten horen want op de agenda twee belangrijke punten, te weten de Leidse Ringweg Noord en de ontwikkeling op het Heelblaadjes pad. Ik had met betrekking tot het vaststellen van het plan met betrekking tot het Heelblaadjespad een ander standpunt dan de rest van de fractie en dat geluid wilde ik laten horen. Gelukkig hebben we een fractie waarin het mogelijk is om in overleg ook een afwijkend standpunt te laten horen. Het uiteindelijke plan waarover werd besloten vind ook ik in essentie een goed stedenbouwkundig plan waarbij na de nodige opstartproblemen in overleg met de bewoners een aantal aanpassingen zijn gedaan die betrekking hadden met name op de parkeersituatie. Deze aanpassingen leidden er echter volgens de ontwikkelaar toe dat de sociale woningbouw niet meer haalbaar was in dit complex. Deze wordt elders gecompenseerd was de ietwat omslachtige toezegging van de wethouder. Voor mij reden om tegen dit plan te stemmen. Deze ontwikkeling is groot genoeg om sociale woningbouw te kunnen dragen. We hebben heel hard dergelijke woningen nodig. Ik vind gemengd bouwen uit oogpunt van sociale cohesie heel erg belangrijk. Kortom, ik heb tegen gestemd en de rest van de fractie was voor. 

Dit legt een dilemma bloot waar wij binnen de PvdA mee worstelen. Aan de ene kant gehoor geven aan de wensen van burgers. Wensen die veelal kostenverhogend werken en dan ten koste gaan van andere wensen die ook kostbaar zijn zoals sociale woningbouw. Dat zijn ook voor de PvdA moeilijke keuzes. Daarom is het ook niet erg dat ook in ons stemgedrag dit dilemma soms zichtbaar wordt.

Een discussie die we de komende periode met allerlei ontwikkelingen die nog komen vaker zullen voeren.

En ik ben benieuwd of de ‘toegezegde’ compensatie er komt………..  voor nu was ik ook hier de enige stem tegen dit plan maar dan helaas zonder resultaat. Tja je kunt niet alles hebben op één avond……

Ik wens iedereen een goede gezondheid en veel sterkte in deze bizarre periode.