Over de macht van de poster

De verkiezingen komen er weer aan. Deze keer de provinciale gecombineerd met die van de waterschappen. De waterschappen zijn de oudste bestuurlijke organen van ons land en zorgen ervoor –kortweg- dat we droge voeten houden. Periodiek stemmen we voor het bestuur van deze eerbiedwaardige organen uit oogpunt van actieve democratie. Even werd nog geprobeerd deze organen op te heffen in het kader van een kleinere overheid. Maar deze pogingen zijn gelukkig gestrand. Naar de stembus dus weer! Maar wie of wat moeten we kiezen?

De provincie is bekender, alhoewel ik niet denk dat een gemiddelde inwoner van een provincie meer dan twee leden van de gekozen provinciale staten kan opnoemen. Ook hier zijn pogingen ondernomen om ze op te heffen, of tenminste het aantal provincies te beperken. Helaas mislukt: dus we moeten weer naar de stembus voor alle provincies.

“De campagne is begonnen” zo twitterde het D’66 Leiderdorpse gemeenteraadslid Ed Grootaarts, toen hij op een ladder staand de laatste hand legde aan het plakken van de verkiezingsposter van zijn partij ergens op een bord in de regio.

En ja, de verkiezingsposters hangen er weer. En dat geeft ons weer een blik op de marketing technische hoogstandjes om de eigen partij te promoten. En ook voor deze verkiezingen hebben alle partijen weer alle creativiteit en intelligentie verzameld om de kiezer pakkend en onderscheidend te informeren en een onbetwiste reden te geven om op die partij te stemmen. Wat biedt het palet deze keer?

Van links naar rechts beginnen met het CDA. We zien een schattig gezin met de leus: het CDA staat achter ons. Een hele geruststelling, maar wat is nu het punt waarom ik daar echt gerust van moet worden? D’66 komt met “Nu vooruit” mentaal al niet verder. Maar ondanks dit soort nietszeggende leuzen heeft de partij de wind in de zeilen en snoept met name van VVD en PvdA succesvol veel kiezers af. Misschien wel het sterkste bewijs dat het niet uitmaakt wat je in je verkiezingsprogramma zet of welke leus je voert, als je maar een aansprekende fractievoorzitter van de Tweede Kamer hebt. Daarnaast de SGP. Deze partij houdt het bij een foto van de lijsttrekker van de beoogde Zuid-Hollandse fractie: de heer Servaas Stroop. Maar afgezien van zijn vriendelijke gezicht en nette das (ze zijn er nog behoorlijk geklede policiti!) wordt de noodzaak tot keuze van de SGP er niet duidelijker op. Op de foto rechts daarvan: de Christen Unie met “dienstbaar, daadkrachtig en duurzaam” met fraaie foto. Tenminste een poging tot iets inhoudelijks en ook nog iets waar de provincie over gaat. De SP volhardt in de reden waarom ze op landelijk niveau nooit echt de macht zullen grijpen: “reken af”. Dat moeten we zeker doen! Want stond er niet in de Volkskrant van 25 februari een voorpagina artikel waarin PVV EN SP geen inzage wilden geven in de besteding van de fractiegelden van de Tweede Kamer? Inderdaad afrekenen dus. GroenLinks heeft het begrepen: geen leus is misschien de beste leus. Het geeft in elk geval aan dat ze meedoen aan de verkiezingen. De enige poster van de waterschapsverkiezingen is die van de groene waterschapspartij. Fraaie leus: water natuurlijk! En dan helemaal rechts op het bord de poster van de PvdA: Zuid Holland sterker en socialer. In elk geval een beetje inhoud, maar tegelijkertijd: ik zou juist willen dat de macht van de provincie sterk wordt beperkt (dus juist niet sterker) en in het instrumentarium van de provincie zitten niet of nauwelijks onderwerpen uit het sociale domein. Dus ook mijn eigen partij krijgt van mij een veeg uit de pan. De VVD lijkt het helemaal opgegeven te hebben en plakte tot nu toe niets op de borden!

Is er ooit een goede poster geweest? Iets pakkends waar na jaren nog over gesproken wordt? Twee voorbeelden van geheel verschillende orde: de meest beroemde poster is natuurlijk die van de PSP en de beste leus die van Jan Schaefer: is geouwehoer kun je niet wonen. Daar kunnen de bedenkers en vormgevers van de posters van nu een puntje aan zuigen. Misschien iets voor de volgende verkiezingen?