Kosten besparen en tegelijkertijd de zorgvrager gelukkig maken

Dit bericht stond onlangs in de media. Hoe pijnlijk herkenbaar! Dit zie je ook op lokaal niveau gebeuren tijdens de discussie over de aanpak van de 3D. Ook hier is het budget leading en is men niet in staat om over de eigen schaduw heen te springen en op een creatieve en vooral ook op liefdevolle wijze – zonder vooroordelen – tot concrete plannen te komen.

Ik ben van mening dat wij behalve op de inhoud vooral ook kritisch moeten zijn op het (veranderings-) proces en ons goed rekenschap moeten geven van de impact daarvan op al diegenen die het betreft.

Met andere woorden kunnen wij de zorg bieden aan hen die ervan afhankelijk zijn? En is er naast verandering ook verbetering te verwachten?

Het kan!

Veel gemeenten denken bij de implementatie van de nieuwe zorgtaken aan de opzet van zgn. Sociale Wijkteams en de Keukentafelgesprekken. In de sociale wijkteams zitten diverse deskundigen op het gebied van jeugd- en ouderenzorg. De keukentafelgesprekken worden door een ambtenaar bij de mensen thuis gevoerd. Doel van het gesprek: intake en vaststelling van de hulpvraag. Een zorgvuldige, objectieve en rechtvaardige probleemanalyse verkort het besluitvormingsproces en biedt de zorg die werkelijk nodig is.

Op dergelijke wijze leidt de geboden hulp tot een besparing van de ooit zo exorbitante en onnodig gemaakte kosten in het verleden. Zoals b.v. mensen met een boven modaal inkomen kosteloos in aanmerking konden komen voor de aanschaf van een elektrische rolstoel of een veel te hoge zorg-indicatie terwijl die extra zorg nu niet bepaalt nodig was.

Met andere woorden: zorg ervoor dat mensen slechts die zorg krijgen die zij daadwerkelijk nodig hebben. Zo blijft er geld over voor de echte schrijnende gevallen. Al die mensen die niet op eigen kracht zichzelf kunnen bedruipen en ook niet over een netwerk beschikken om zelfstandig te kunnen blijven wonen en leven.

Onder welke voorwaarde heeft de hierboven geschetste opzet kans van slagen?

In veel organisaties – voornamelijk profit organisaties - gold decennia lang: de juiste man/vrouw op de juiste plaats op het juiste moment. Voor veel organisaties is dit nog steeds een beleidsuitgangspunt. En terecht, want mensen maken nog steeds het verschil. Het verschil tussen winst en verlies maken, tussen falen en succes hebben.

Dus waarom zou dit ook niet voor de lokale overheid gelden?! Juist nú, nu het budget beperkt is en heel veel mensen hiervan afhankelijk zijn, is het van doorslaggevend belang dat de beste mensen worden geselecteerd voor de Sociale Wijkteams en vooral ook diegenen die de eerste intake met de zorgvrager heeft te weten de ambtenaren die leidinggeven aan het Keukentafelgesprek!! Met een zorgvuldige intake wordt tijd en geld gespaard. Het is dus niet alleen een kwestie van andere wetten en regelgeving – wat veel wordt beweerd - maar meer nog de wijze waarop wij elkaar bejegenen en in staat zijn de verschillen te managen.

Op dergelijke wijze is het ondanks of wellicht dankzij de crisis - toch mogelijk om al diegenen die van zorg afhankelijk zijn - een menswaardig en zelfs gelukkig bestaan te geven.

Eric Majoie webredacteur pvda leiderdorp/ ondernemer Human Energy Talent